Kalın sağlıcakla demek isterdim ama maalesef insanlığımız yok olmuş, geleceğimiz kirli bir sakalın gizli ve sinsi bir tebessümü içinde kalmış.
Deprem bölgesinde birçok kişi ilk günden acaba ne yapabilirim diye yola çıktı.
Gidenlerin birçoğu baktı baktı sonra fotoğraf ve video çekmekten öte bir yol alamadı.
Savaş alanı gibi derler ya hani fazlası var eksiği yok…
Peki bu süreçte kimler neler yaptı?
Aslında bakıldığı zaman herkes çok şey yaptı ama kimse bir şey yapmadı…
Kimileri bir can kurtarma derdinde iken, kimisi reklam peşinde koşturdu.
Kimileri sağ çıkanların yaşamaları için mücadele ederken, kimileri ise onları görmezden gelme peşine düştü.
Kimileri canla başla mücadele ederken, kimileri canın nasıl çıktığını görme peşinde oldu.
Kimileri üşür iken, kimileri üşüyenlerin üzerinden nasıl pirim yaparım derdinde düştü.
Kimileri gerçek gözyaşları dökerken, kimileri reklam kokan gözyaşı damlaları içinde oldu.
Kimileri dizlerini döverken, kimileri dizindekini nasıl çekerim peşinde koştu.
Kimileri dua peşinde, kimileri duanın altında simsarlık peşinde oldu.
Kimileri düşmüş bir yaşam derdine, kimileri yaşasın paşam sloganlar atma derdinde.
Kimileri enkaz altında üşürken, kimileri enkazdan ne kazanırız düşünceleri içinde oldu.
Kimileri insanlık peşinde mücadele ederken, kimileri peşinde insanlığın olmadığı yerde kahkahalar attı.
Kimileri gözyaşları içinde beklerken cenazelerini, kimileri gözyaşları içinde cansın bedenlerden ne kazanarım peşinde ellerini avuşturdu.
Kimileri işte, o kimileri dediğim kimler, sen, o, ben, bu, şu, bunlar oldu.
Herkes konuştu ama herkes bir canın bedeninde yok yolduğunun farkına varamadı.
Herkes bir şeyler söyledi ama herkesin söylediği her şey, o enkazların altında o canlarla birlikte yok oldu.
Kalın sağlıcakla demek isterdim ama maalesef insanlığımız yok olmuş, geleceğimiz kirli bir sakalın gizli ve sinsi bir tebessümü içinde kalmış.
Şimdi herkes vicdanını bir kez daha sorgulasın ve herkes bir kere daha insanlığından utansın...
Kalabiliyorsanız!!! Kalın sağlıcakla...
